Επιτελους κανει και λιγη ψυχρα. Ηδη χθες που εβγαλα τα πρωτα μακρυμανικα ενιωθα μια κουκλα! Οσο ψυχραινει ο καιρος, τοσο πιο ομορφη νιωθω! Σαν να μου πηγαινει το κρυο.
Και μολις σημερα, δηλαδη χθες που ξαπλωσαμε, ενιωσα αυτο που λενε "κρυο, καιρος για δυο" και που ολο το καλοκαιρι λογο της τρελης ζεστης το ειχα ξεσασει τελειως. Και πριν φυγει ο καλος μου ειπε οτι το μονο που θα ηθελε σημερα ηταν να ξυπνησουμε μαζι, να πιουμε καφεδακι και να αραξουμε στον καναπε μας κουκουλωμενοι μια μια κουβερτα και να μην μας νιαζει τιποτα.
Παραπονο μας εχει γινει. Κοιμομαστε απο τις 9 το βραδυ, που κανονικα τετοια ωρε ξυπναγαμε και ετοιμαζομασταν να βγουμε εξω... Τωρα 9 κοιμομαστε και στις 4:00 εκεινος ξυπναει, την ωρα που συνηθως γυριζαμε σπιτι, η πηγαιναμε για ενα τελευταιο ποτο καπου.
Την καταντια μας γαμω... Κι εγω?
Κρυωσα να παρει. Ωρα να χωθω στον καναπε, με μια κουβερτα, και το μαξιλαρι μου αγκαλια. Και πως να μην νιωσω μονη?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου